منابع آلوده کنندهٔ هوا به دو قسمت طبیعی و مصنوعی تقسیم بندی میشود:
- منابع طبیعی شامل موارد ذیل میباشد:
- فعالیتهای آتشفشانها و آتش سوزی جنگلها
- گرد و غبار طبیعی
- دود و مونواکسید کربن ناشی از آتش سوزیها
- گاز رادون ناشی از کانیهای زمین
- درختان کاج که ترکیبات آلی را از خود متصاعد میکنند.
- منابع مصنوعی
- وسایل نقلیه موتوری مشکلی اساسی هستند که دی اکسید نیتروژن
- که مهمترین آلوده کننده هوا است را تولید میکنند.سایر منابع مصنوعی آلوده کننده هوا عبارتند از زغال سنگ سوزها، صنایع مختلف آلودگیهای ناشی از سوزاندن بقایای کشاورزی و...
اثرات بر روی انسان
سالیانه ۳ میلیون نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند که ۹۰ درصد آنان در کشورهای توسعه یافته هستند. دربعضی کشورها تعداد افرادی که در اثر همین عامل جان خود را از دست میدهند بیشتر از قربانیان سوانح رانندگی است. این مرگ و میر بطور خاص مربوط به آسم، برونشیت، تنگی نفس و حملات قلبی و آلرژیهای مختلف تنفسی است.[۱]
آلودگی هوا به طرق گوناگونی میتواند آثار زیانبار درازمدت و کوتاه مدتی بر سلامت انسانها بگذارد. تاثیر آلودگی هوا بر افراد مختلف متفاوت است. آسیب پذیری برخی افراد در برابر آلودگی هوا بسیار بیشتر از سایرین است. کودکان کم سن و سال و سالمندان بیشتر از دیگران از آلودگی هوا آسیب میبینند.
معمولا میزان آسیبها بستگی به میزان قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی زیانبار دارد یعنی مدت تماس با آلایندهها و غلظت مواد شیمیایی. صدمات ریوی ناشی از هوای آلوده به اوزون، خطری است که هر ۳ نفر از ۵ نفر با آن روبرو هستند.
باران اسیدی
یکی از آثار و نتایج آلودگی هوا باران اسیدی است. بارانهای اسیدی از گازهای سولفور دی اکسید و از خانوادهٔ نیتروژن اکسید که از دود اگزوز اتومیبلها و کارخانجات ایجاد میشود، به وجود میآید. این گازها در اتمسفر زمین با بخار آب واکنش داده و اسیدهایی مانند سولفوریک اسید و نیتریک اسید
را تشکیل میدهند.
آلودهکنندهها
موادی همچون مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، هیدروکربنهای سوخته نشده و ترکیبات سربی از موادی هستند که باعث آلودگی هوا میشوند.
پیشگیری
در بسیاری از کشورهای جهان اقداماتی برای کاهش آثار آلودگی هوا بر محیط زیست انجام شدهاست. درحالی که دانشمندان آثار زیانبار آلودگی هوا را بر گیاهان، حیوانات
و زندگی انسانها مطالعه میکنند، قانونگذاران قوانینی را برای کنترل کاهش آلایندهها تصویب نموده و آموزگاران در مدارس و استادان در دانشگاهها آثار آلودگی هوا را برای نسل جوان تشریح میکنند.
اولین گام برای حل مشکل آلودگی هوا ارزیابی است. محققان آلودگی هوا را بررسی نموده و استانداردهایی
را برای اندازهگیری نوع و مقدار آلایندههای خطرناک تعیین میکنند. بعد از آن باید حد مجاز آلایندههای هوا مشخص شود.
در مرحله بعد میتوان گامهایی برای کاهش آلودگی هوا برداشت. تنظیم مقرراتی برای موادی که در اثر فعالیتهای انسانی در فضا منتشر میشود این هدف را تکمیل میکند. بسیاری از کشورها برای میزان انتشار آلایندههای خودروها و صنایع محدودیتهایی را اعمال کردهاند. این کار از طریق سازمانهای هماهنگکننده که وظیفه نظارت بر محیط زیست و هوا را به عهده دارند انجام میشود. در سازمان ملل
برنامه مدیریت جو طرحهای زیست محیطی را در سراسر جهان اجرا میکند.
وقایع تاریخی
تعداد چهارهزار نفر در مدت چند روز در اثر غلظت بالای آلایندههای هوا جان باختند.
منبع :ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد